Over de Luciakerk is al veel gezegd in de afgelopen weken, over Prinsjesdag is al veel gezegd in de afgelopen dagen en over de begroting van de gemeente Oss gaan we nog veel zeggen in de komende maand. Een misgelopen subsidie en een bezuinigingsopdracht, het zijn twee onderwerpen die me bezighouden en waarbij je, nadat alle stof is neergedaald, alleen maar tot de conclusie kunt komen… mouwen op.

We krijgen niet vaak de kans om een grote brok subsidie aan te vragen, laat staan dat we een kans krijgen voor een subsidie van ruim 2 miljoen euro. Veel geld en als een dergelijke subsidiekans zich voordoet, moet iedereen zich tot het uiterste inspannen om het voor elkaar te krijgen, ongeacht welke pet iemand op heeft. Je niet verstoppen maar ergens willen uitkomen en iets willen toevoegen aan de leefbaarheid. Samen om tafel waarbij iedereen gerespecteerd wordt om zijn onmogelijkheden, maar uitgedaagd wordt op zijn verantwoordelijkheid; parochiebestuur, gemeentebestuur, provincie, bisdom en gemeenschap.

Er is nog geen subsidie aangevraagd, er liggen brokstukken her en der, maar volgens mij wil iedereen vanaf nu samen vooruit kijken. De waardige manifestatie van afgelopen zaterdag was in de kern een gepassioneerde oproep om gehoord te worden. En ik herken en onderschrijf daarin ook de oproep van de voorzitter van het Loterijfonds om te komen tot dialoog. Afgelopen zondag was ik in Neerlangel, waar pastoor Spiertz een mooie openluchtmis opdroeg ter gelegenheid van de 150-jarige herinwijding van de ‘kleine Sint-Jan’. Ook in zijn woorden herkende ik, naar aanleiding van de lezingen, een aanzet tot ‘opnieuw beginnen’ en verbinding. Ik denk zeker dat er kansen zijn en wil betrokkenen vooral nogmaals uitnodigen in gesprek te gaan. Er als gemeenschap samen sterker uitkomen, kansen benutten en dat betekent vooral… mouwen op.

Deze week was het Prinsjesdag en naast de complimenten over de baard van onze Koning hoor ik toch vooral dat het economisch goed gaat met ons land. Er is ruimte voor investeringen. Aan de andere kant hebben we van wethouder Den Brok een bezuinigingsopdracht van 2 miljoen euro gekregen omdat de overheid minder geld in het gemeentefonds stopt. Het gemeentefonds is het geld wat de gemeente krijgt van het Rijk en wat gerelateerd is aan de uitgaven van het Rijk. Dus als het Rijk minder uitgeeft stopt ze ook minder in het Gemeentefonds en moet een gemeente bezuinigen. Raar systeem vind ik dat. Landelijk roepen dat je meer wilt investeren en de gemeente meer taken geven maar minder geld kan ik niet uitleggen.

Maar goed, voor de behandeling van die begroting zullen dus keuzes gemaakt moeten worden, ook voor wat betreft de voorzieningen. Bij investeringen in onze voorzieningen hoor ik in het gemeentehuis vaak de vraag: “Voor hoeveel mensen is dat dan?” Als dat het enige criterium is hebben we straks één groot ontmoetingscentrum en gaan we allemaal naar één grote voetbalclub, lekker efficiënt maar volgens ons niet gewenst. Iedereen begrijpt dat de vorm van onze voorzieningen verandert en dat het betaalbaar moet blijven naar de toekomst. Maar elkaar ‘ontmoeten’, samen sporten en dus omzien naar elkaar, draagt wel bij aan de leefbaarheid. Het brengt inwoners perspectief die samen willen knokken voor hun dorp of hun wijk. Die bevlogenheid, die betrokkenheid is het maatschappelijk rendement, ook wel sociale veerkracht genoemd. Precies dat rendement wat niet in euro’s is uit te drukken willen wij vaker terugzien in de investeringsafwegingen van onze voorzieningen.

De Luciakerk is een parel onder de kerken. De gemeente Oss is met de stad en al haar dorpen een ketting van 23 parels. Parels moet je goed verzorgen en blijven poetsen om ze te laten glanzen, werk aan de winkel, samen mouwen op!

(Column ‘Arena Lokaal’ 21/09/2019)