In mijn werk word ik, door klanten, voortdurend scherp gehouden als het gaat om ‘uitvoering’. Het begint vaak met ambitieuze plannen en ideeën die je moet toetsen op realisme. Uit die lijst van plannen maak je keuzes. En door het inzetten van geld en mankracht kun je tot uitvoering overgaan. En in de uitvoering zit het succes. Niet voor niets zijn er tientallen uitspraken zoals bijvoorbeeld: “It’s the execution that matters, never the idea” van Casey Neistat. (“De uitvoering doet er toe, nooit het idee”).
Voor de komende jaren liggen er al best een aantal serieuze ambities en plannen op tafel van de gemeentelijke politiek. Ik noem er een paar als bijvoorbeeld: woningbouwplannen in Oss-West, in Ravenstein, in Geffen, aan de Raadhuislaan. Een nieuw zwembad, het nieuwe Walkwartier, ontwikkeling van het oude Belastingkantoor. Vernieuwde gemeenschapshuizen in Oss, Geffen, Herpen, Macharen en Ravenstein. Plannen op het gebied van duurzaamheid en met het theater, de verplaatsing van de bibliotheek en zo kan ik nog even door gaan. Ik realiseer me dat niet alle ideeën door iedereen worden omarmd. Maar ambities uitspreken helpt wel degelijk om perspectief te bieden. Iets in het vooruitzicht stellen waar mensen zich aan kunnen vasthouden. Ik vind dat mooi.
De keerzijde is echter, dat niets zo teleurstellend is als een fraai plan wat vervolgens sneuvelt of eindeloos duurt in de uitvoering. Dat kan allerlei redenen hebben; het plan blijkt toch te duur, er is minder geld, er is onvoldoende mankracht of er zijn bij nader inzien andere, actuelere, prioriteiten. En dan voelt een plan opeens een belofte die niet waargemaakt wordt. Het grootste knelpunt lijkt steeds vaker een gebrek aan mankracht. In de raad hebben we daarvoor als CDA voortdurend aandacht gevraagd. Ik hoor bijvoorbeeld over kleinere initiatieven van inwoners; Het is begrijpelijk dat wanneer er fors huizen bij moeten grote plannen voorrang krijgen maar dat betekent niet dat kleine initiatieven dan maar moeten wachten omdat er geen mankracht is.
In de komende jaren vraagt investeren in de ‘uitvoering’ dus onze volle aandacht. Niet alleen van de plannen maar ook de uitvoering van basisvoorzieningen. Het continue verbeteren van de basis dienstverlening is nooit klaar. De landelijke overheid stoot steeds meer taken af naar de gemeente, onze gemeente wordt groter en wet- en regelgeving op het gebied van gegevensbescherming betekent innoveren. Een ideologisch streven naar een steeds kleinere overheid komt dan lokaal in conflict met een toenemende verantwoordelijkheid op het gebied van ‘uitvoering’.
Daarom zullen we als gemeente niet alleen keuzes moeten wat we doen en steeds opnieuw her-prioriteren. We moeten ons ook uitspreken hoe we het gaan uitvoeren en daarvoor middelen en mankracht beschikbaar stellen. Zodat ook initiatieven van inwoners binnen de gestelde termijn behandeld kunnen worden. Het gaat onze samenleving niet om ‘plannenmakerij’, daar doen we als politiek veel te belangrijk over. Het gaat erom dat we door verantwoordelijkheid te nemen de ‘uitvoering’ van plannen dienstbaar laten zijn aan het ideaal van -goed samenleven-. Dat is wat we als inwoners dagelijks terugzien en daarvoor wil ik me hard maken.
(Arena Lokaal 1 oktober 2021)